امکان زندگی جدای دختر 17 ساله از خانواده

^{_{پاسخ - استقلال دختر 17 ساله}} 

ابتدا باید به نکته مهمی اشاره کنیم و آن این است که مفهوم حضانت ،تنها در خصوص فرزندان قبل از سن بلوغ مطرح می شود . به عبارت دیگر ، زمانی که یک کودک اعم از پسر یا دختر به سن بلوغ می رسد ، از حضانت والدین خود خارج می شود و دیگر نمی توان او را در حضانت کسی قرار داد . بلکه بر اساس مقررات قانونی ، پس از سن بلوغ ، کودک خودش این توانایی را به دست می آورد که انتخاب کند با کدام یک از والدینش می خواهد زندگی کند .

نتیجتا باید گفت که اصلا احراز سن رشد برای اهلیت در این زمینه وجود ندارد و همین که افراد به سن بلوغ برسند دارای اهلیت هستند و می توانند امور خود را انجام دهند اعم از اینکه بخواهند جداگانه زندگی کنند.

حضانت به معنای نگاهداری و مراقبت جسمی ، روحی ، مادی و معنوی فرزند یا فرزندان و تعلیم و تربیت آن‌ ها است .

حضانت جدای از ولایت و قیمومت است و فارق از بحث مالی و تامین هزینه های فرزندان که وظیفه پدر است حضانت از فرزند تنها حق پدر و جد پدری نخواهد بود .

به موجب ماده 1168 قانون مدنی حضانت هم حق و هم تکلیف والدین است .

ماده 1171 - در صورت فوت یکی از ابوین حضانت طفل با آنکه زنده است خواهدبود هرچند متوفی پدر طفل بوده و برای اوقیم معین کرده باشد.

ماده 1169 برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است.تبصره - بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد.

بر اساس قانون مدنی ، برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند ، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است . به موجب این ماده ، به دلیل اینکه فرزندان تا سن هفت سالگی بیشتر نیازمند مهر و عاطفه از جانب مادر هستند و بسیاری از نیازهای جسمی و عاطفی آنها تا سن هفت سالگی توسط مادر تامین می شود ، قانونگذار هم در پاسخ به این غریزه ، حضانت فرزند دختر تا سن هفت سالگی را بر عهده مادر قرار داده است .

در نهایت حضانت فرزند دختر بعد از سن هفت سالگی را بر عهده پدر گذاشته است.حضانت پدر بعد از سن هفت سالگی تا زمانی است که دختر به سن بلوغ برسد.سن بلوغ در دختران نه سال تمام قمری می باشد

پاسخ داده شده توسط کارشناسان حقوقی ما